Ανεπιθύμητοι Ονειροπόλοι

Σε κάθε γωνιά, γυρνάς και κοιτάς. Ψάχνεις στο ανόμοιο για να βρεις κάτι κοινό. Μοιράζεις την σκέψη σου σε χίλια κομμάτια για να ξεχωρίσεις και να κρατήσεις, οτιδήποτε σε βαραίνει. Με την αταξία του μυαλού σου, να μαλώνεις για την ιδανική στάση ζωής και κάθε βράδυ να κοιμάσαι ήσυχος, νομίζοντας οτι κατάφερες να διορθώσεις κάτι. Αντιλαμβάνεσαι την θέση σου αλλά το τοίχος της ψυχής σου σε στριμώχνει προς την κατηφόρα του πόθου, του εγωϊσμού και της ζήλιας. Μαθαίνεις να τρέφεις τον εαυτό σου και τους άλλους με κάθε είδους καλό, αλλα δυστυχώς επιφανειακό.Η ζωή και το όνειρο για σένα φαντάζει σαν σφαίρα, επιφάνεια ίδια απ' όπου κι αν την κοιτάξεις, σε νευριάζει και θές να τις αλλάξεις σχήμα, μήπως δεις κάτι διαφορετικό.Μπορείς μόνος σου, αλλα θές?..Γιατί να θέλουν και να προσπαθούν οι άλλοι για σένα?